Sen Bana Uğramazsın
İçimde sonbahar kırpınışları.
Duygularım kâh sararıyor kâh dökülüyor.
Ümide gebe yüreğim...
Bir o kadar kaygılı düşlerim.
Sonbaharın gelişi değil içimi ürperten.
Asıl yaralayan gecelerin uzayacak oluşu,
Seninse aklımı daha çok kurcalayacak oluşun.
Gündüzleri öyle böyle geçiyor da
Geceleri senle en çok karşılaştığımız andır.
Karşılaşmak dediğime bakma,
Sen bana uğramazsın
Bunu ikimizde adımız gibi biliriz.
Gecenin siyahisinde beyazım olan suretindir.
Hayal oluşun yakar içimi,
Duvarla bakışmalarım uzar.
Suretini yansıtan duvarı da severim sonra.
En sevdiğin şiiri fısıldarım,
Arka planda en sevdiğin şarkı,
Sana dair şeyler böyle uzayıp gider.
Bunlara özlem de eklenince
Gece bitmek bilmez.
Sen gelmek bilmezsin.
Savrulur hislerim geceden sabaha.
Sense dalından kıpırdamayan yaprak misali.
Savruluşuma inat ,
Rüzgara meydan okursun.
Dalını kıskanırım.
Bir bıraksa seni , ah bir bıraksa.
Koşa koşa gelirsin bilirim.
Yağmur ha yağdı ha yağacak.
Fırtınalar kopunca dalın bırakır seni.
Savrula savrula uğra bana.
Duvardaki yansıma surete inat ,
Gelişinle gözümü gönlümü aç.
Sonra razı olurum gecenin uzamasına.
Hatta o anda gece hiç kısalmasın isterim.
Sabaha çıkmayalım isterim.
Suretin çakılıp kalsın geceye, duvara.
Özler,özler içime çekerim .